Luxemburg

5 t/m 7 mei - 2006

Vrijdag 5 mei
Het weer werkt mee, want het is voor het eerst dat het dit jaar eens mooi weer is. Dit lijkt dan ook het enige dat meewerkt. Bij vertrek vanuit Oosterhout kan Ab zijn motorsleutels niet vinden. Ze zaten uiteindelijk nog in 1 van de koffers, je kunt maar moeten zoeken. Wel met een kleine 20 minuten vertraging weg. Erger is het met Joop gesteld. Zijn motor is 4 mei nog vakkundig van nieuwe remschijven voorzien, maar bij het monteren zijn de bouten dolgedraaid. Er moet een overmaatse bout in, dus nieuw draad getapt. Bouten natuurlijk niet voorradig en voordat alles in orde is, is het 14:15 uur voordat Joop en Erik onderweg zijn. Zij zullen de eerste dag dan ook niet meer meerijden en rechtstreeks naar Vianden rijden. Geert en Lydia hebben nog de minste zorgen, al moeten zij wel om 06:00 uur op de motor zitten om op tijd in Maastricht te zijn voor de aanvang van de route. Aldwin heeft een smile van oor tot oor op de Goldwing die hij te leen heeft. Hem zullen we voorlopig niet horen. Maastricht, hotel “in den Hoof” 09:45 uur is de groep dan toch (bijna) compleet en geniet op het terras van koffie met Limburgse Vlaai. 10:45 uur vertrekt de ploeg om direct de binnenwegen van Limburg op te zoeken.

Een korte stop op een indrukwekkende plek: Henri Chapelle, een begraafplaats van Amerikaanse soldaten uit de tweede wereldoorlog. Lekker toeren op het gemak en de eerste serieuze hellingen en bochten dienen zich aan bij het circuit van Franchorchamps. Vlak daarna een pauze op een gemoedelijk terras, waar specifiek wordt aangegeven dat motoren welkom zijn. Goed eten, goed gesprek en veel lol in de stralende zon. Het is behoorlijk warm geworden, onweer in de lucht. Dit blijft ons bespaard tot we op het terras van het hotel in Vianden zitten. Dat kan ons dan natuurlijk niet meer deren. Opfrissen in een vorstelijke kamer en nog even napraten over de dag. Hoe de wegen klein en stoffig waren, de vergezichten mooi en de bochten uitnodigden tot het beteren stuurwerk. Joop en Erik komen 19:45 uur aan, net op tijd om aan een geweldig 4 gangen diner mee te doen. De avond brengt nog een bezoekje aan een kroegje in het centrum, maar een inspannende dag eist zijn tol en voor 01:00 uur is het stil.

Zaterdag 6 mei
Geert, Lydia, Aldwin, Joop en Erik zijn er klaar voor. Peter, Robin en Ab hebben een zwakkere start. Na een goed ontbijt is het tijd om de weer stralende dag aan te vangen. Kink in de kabel, de GPS doet rare dingen. Hij geeft een route aan naar Nigeria, 5800 km in 59.000 uur, leuk tochtje, maar niet waar we op gerekend hadden vandaag. De ouderwetse, beproefde methode wordt uit de tas gehaald en Robin gaat als reserve navigatie werken. Dat gaat hem heel goed af, zelfs zo goed dat hij het beter weet dan de later weer ingeschakelde GPS. Die zou ons compleet de andere kant op hebben willen sturen. De dag verloopt zoals een mooie motordag zou moeten verlopen. Mooi weer, mooie tocht, lekkere bochtjes, adembenemende vergezichten goed eten en drinken. Het tempo ligt wat te laag om de geheel uitgezette tocht te rijden, maar dan krijgt de GPS zijn nut weer en loodst ons via de kleinste doorsteekjes terug naar Vianden. 18:00 uur wordt een deel van het terras weer bezet door een uitgelaten groepje motorrijders. Allen nog heel wakker, want we komen er achter dat 25cl bier ( €1,50) goedkoper is dan 50 cl ( € 3,20) De studente die ons een boekje wil verkopen moet ook al haar vaardigheid bijzetten om het commentaar te overleven en dan toch nog enkele aan ons te verkopen. Na de verfrissende douche is het om 20:00 uur weer tijd voor een tweede 4 gangen diner. Hier rest bij het dessert ook weer een verrassing als blijkt dat de wijn van gisteren vandaag goedkoper is en van verschillende jaartallen blijkt te zijn. Een geschil op de rekening van een karafje wijn voor “onze Zeeuw Geert” wordt onzeeuws opgelost door de karaf die te veel op de rekening staat alsnog aan te laten rukken. En wij maar denken dat ze “zunig benne”. Een wandelingetje door het dorp brengt ons toch weer terug bij de bar van het hotel. Diepgaande gesprekken voeren de boventoon en om 12:00 uur wenst de barman af te sluiten.

Niet ons idee van sluitingstijd, maar een gratis slaapmutsje laat ons meewerken aan zijn wens. De eigenaar van het hotel komt nog even binnen en Peter kan het niet laten om de kwestie van de bierprijs aan de kaarten. Dat laat “de baas” niet op zich zitten en begint direct als compensatie voor het te veel betaalde de bar weer te openen en de glazen te vullen. Zo mogen we het graag zien. Uitgewerkt (vrouwelijk) personeel sluit aan en geanimeerde gesprekken komen los. Een dame wil ons laten geloven dat zij van adel is en blauw bloed bezit, de andere lijken meer geïnteresseerd in Ab als blijkt dat hij “van een castingbureau” zou zijn. Ja hoor, hij staat zelf ingeschreven een heeft zijn hoofd een keer in “Baantjer” kunnen laten zien. Nee, niet als lijk, dat is voor echte acteurs. Diepgaande gesprekken met veel inhoud dus. De tap krijgt in ieder geval ook weinig rust meer. 02:30 uur is het dan toch tijd om naar het mandje te gaan, kijk dan hebben we het ergens over.

Zondag 7 mei
08:30 uur gezamenlijk ontbijt. Diegenen die vannacht de bar zijn uitgeveegd hebben toch wel weer wat moeite om nu op gang te komen. Het weer werkt weer mee, de zin is weer hoog en de motoren staan weer vol ongeduld te wachten. GPS heeft vandaag maar lichte kuren, het kan dus niet meer fout. Het gaat ook niet meer fout. Ruime glooiende wegen, mooie haarspelden, waar de eerste motor de laatste schijnbaar rakelings passeert, worden afgewisseld met kleine korte doorsteekjes door bijzondere dorpjes. Op een terras bij een rotonde die o.a. naar het circuit van Franchorchamps leidt is het goed toeven. Tientallen motoren in allerlei soorten, maten en leeftijden komen alleen of in grote groepen voorbij. Zo in de zon zou je hier niet weg willen. De Eifel komt in zicht, dat is goed te merken, want we zijn de enige motoren niet meer. We worden toch wel enkele keren verrast door “snelle jongens” die elkaar brullend de loef en ons de weg af willen snijden. Een wegafsluiting brengt ons danig in verlegenheid. De GPS weet natuurlijk feilloos een nieuwe weg, maar houdt er geen rekening mee dat dit wegen (voor zover de een boerenpad van 19% een weg kan noemen) zijn waar je niet mag komen. Een zeer verontwaardigde boswachter is dan ook ons deel. Dan maar terug en opnieuw beginnen. GPSje houdt zeker van de boswachter, want ook via een andere kant dreigen we weer in de fuik van de boswachter te rijden. Uiteindelijk weten we met toevoeging van gezond verstand via de GPS toch weer op de route te komen. Monschau is vol, zeer vol, even buiten het dorpje op het terras van een biermuseum (nee, we hadden allen cola) wordt de verlate lunch genoten.

Het laatste deel is ook niet zonder obstakels. Een ongeval geeft weer een omleiding, de GPS moet vol aan het werk ( en zijn baasje ook) om de groep door de binnenlanden naar Vaals te krijgen. België staat niet echt bekend om zijn goede wegwijzers en dat zullen we weten ook. Diverse keren zien onze zuiderburen dezelfde groep voorbij komen, omdat er rondjes worden gereden voordat de juiste afslag wordt gevonden. Limburg is bij mooi weer natuurlijk vol, heel vol en laat het tot onze pech nou heel mooi weer zijn, dus……….. Natuurlijk kan niets de pret meer drukken, het terras van “in den Hoof” is dan ook gevuld met enthousiast geleuter over een mooie dag, mooi weekend en lekker bier (wijn, cola, bitter lemon, tonic, nog wat vergeten?) De afsluiting is goed, we gaan allen ons weg naar huis en komen daar gezond en veilig weer aan.

Allen hartelijk dank voor een geweldig weekend, Klik hier om alle foto's te bekijken

Met vriendelijke groet,
Peter Kramer
Sunchaser Motorreizen